ಕಣ್ಣೆದುರೇ ಇದ್ದರೂ ಬೇರೆಲ್ಲೋ ನೋಡುವೆ ಕಣ್ಣಾಳಕೆ ಇಳಿಯಬಾರದೇ
ಸನಿಹವೇ ಸುಳಿದರೂ ಅತಿ ದೂರ ಸರಿಯುವೆ ಒಮ್ಮೆ ಬಳಿ ಬರಬಾರದೇ
ಇನ್ನೆಷ್ಟು ದಿನ ಒಂದೇ ಛಾವಣಿಯ ಕೆಳಗೂ ನಿನ್ನ ಮೊಗ ಅತ್ತ ಎನ್ನದಿತ್ತ
ನಗಿಸಿ ನಲಿಸಿ ಬಳಿಸಾರಿ ಮತ್ತೇರುವಂತೆನ್ನ ಈಗಲಾದರೂ ತಬ್ಬಬಾರದೇ
ಮೌನ ಹೊದ್ದ ಮನಸು ನಿನ್ನದೊಂದು ಮಾತಿಗೂ ಕಾದಿದೆ ಚಾತಕದಂತೆ
ಶೂನ್ಯ ಬದುಕಿನಲಿ ರಂಗಿನೋಕುಳಿ ಎರಚಿ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲ ತೋರಬಾರದೇ
ಉಸಿರ ದಾರಿಯಲಿ ತಣ್ಣನೆ ವಿರಹ ಸುರಿದು ನಡುಗಿದೆ ಮನ ಮರಗಟ್ಟಿ
ಒಬ್ಬಂಟಿ ಕೂತು ಗೀಚಿದೆಲ್ಲ ಮಧುರ ಭಾವದ ಸಾಲುಗಳ ಓದಬಾರದೇ
ಆಡಲು ಬಿಟ್ಟು ಬಿದ್ದಳೋ ಎದ್ದಳೋ ಎಂದು ಚಂದ ನೋಡುವುದೇಕೆ
ಬಾಳಿನಾಟದಿ ಕೈ ಕುಲುಕಿ ಎನ್ನ ಗೆಲುವನೇ ಮನಸಾರೆ ಬಯಸಬಾರದೇ
ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕುತ್ತಲೇ ಇವೆ ಮಳೆಹನಿಗಳು ಥೇಟ್ ನಮ್ಮೊಲವ ಹುಂಡುಗಳಂತೆ
ಕನಸ ಮೈದಡವಿ ಒಂದಷ್ಟು ಚುಕ್ಕಿ ತೋರಿಸಿ ಸೆರಗಲ್ಲಿ ಹುದುಗಬಾರದೇ
ಮುತ್ತಿದ ಮುನಿಸ ಮುಗಿಲು ಸರಿಯಲು ಅದೆಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಬೇಕು “ಸುಜೂ”
ಇರುಳು ಕಳೆದು ನಸುಕು ಹೊರಳುವ ಮುನ್ನ ನಮ್ಮೀ ಅಂತರ ಕರಗಬಾರದೇ