ಎನ್ನುಸಿರಿಗಿಂತ ತುಸು ಹೆಚ್ಚೇ ನೀನು ನೀನದೇಕೋ ಅರಿಯಲಿಲ್ಲ
ಕದ್ದು ಮುಚ್ಚಿ ನಿನ್ನನೇ ಅರಸುತಿತ್ತು ಕಣ್ಣು ಇಲ್ಯಾರೂ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ
ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ಚಾಚಿ ಬಿದ್ದ ಬಸಿರುಗಟ್ಟಿದ ಕನಸುಗಳ ಮೂಟೆ
ನಡುಮನೆಯ ಭಾವಗಳ ಬಿತ್ತಿದೆ ನಿನ್ನ ಹಿತ್ತಿಲಲದು ಚಿಗುರಲಿಲ್ಲ
ಬೆನ್ನಟ್ಟಿ ಬರುವ ಸವಿ ನೆನಪುಗಳ ನೀ ಬರುವ ದಾರಿಯಲಿ ನೆಟ್ಟೆ
ಏಕಾಂಗಿ ನಾನೆಂಬ ನಿರಾಸೆ, ಬಸವಳಿದೆ ನಿನಗದು ತಲುಪಲಿಲ್ಲ
ಬಾನ ಸೂರಂಚಿನ ಸೋನೆ ಹನಿಹನಿಯಲಿ ನಿನ್ನದೇ ಪರಪಂಚ
ಸೆರಗAಚಲಿತ್ತು ನಾಚಿಕೆ, ಕೊಂಚ ಕಣ್ಸನ್ನೆ ನೀನದನು ಭರಿಸಲಿಲ್ಲ
ತೇರ ಬೀದಿಯಲಿ ಸಿಕ್ಕೆ ನೀನಂದು ನಾನಾದೆ ಗರಿಬಿಚ್ಚಿದ ನವಿಲು
ನೋಡದಂತೇಕೆ ಹೋದೆ ಕಣ್ಣಾಲಿ ಬಿಕ್ಕಿತು ನಿನಗೆ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ
ಬರೀ ಹಳಹಳಿಕೆ ಮುತ್ತಿ ಕಾಡುತಿದೆ ನಾನೇನೂ ಸಂಜೆ ಹೂವಲ್ಲ
ನಡು ನೆತ್ತಿಯಲ್ಲೇ ವಿರಹ ಕುಣಿಯುತಿದೆ ಮನವೇಕೆ ಕರಗಲಿಲ್ಲ
ಹೀಗೆ ಚಕ್ಕಂದವಾಡಿ “ಸುಜೂ” ಗೆಲ್ಲುವೆನೆಂಬ ಭ್ರಮೆಯೇ ನಿನ್ನಲಿ
ಬುವಿ ಬಾನು ಮಿಲನ, ಮುಗಿಲಲ್ಲಿ ಓಕುಳಿ ನಾವೇಕೆ ಕೆಂಪಾಗಲಿಲ್ಲ